GroenLinks/PvdA'er haalt uit naar PVV, FVD en BBB: 'Antidemocratische partijen'
In dit artikel:
Marjolein Moorman (GroenLinks/PvdA), momenteel onderwijswethouder in Amsterdam en nummer zes op de gecombineerde GL–PvdA-kandidatenlijst, sprak met WNL’s Haagse Lobby en uitte stevige kritiek op partijen als PVV, FVD, BBB en zelfs delen van de VVD. Op basis van de peilingen verwacht ze na de verkiezingen in de Tweede Kamer terug te keren.
Moorman onderscheidt volgens haar niet langer alleen links en rechts, maar ook partijen die democratisch handelen en partijen die dat niet doen. Ze noemt FVD en PVV expliciet “antidemocratisch” en waarschuwt dat ook BBB en soms VVD retoriek gebruiken die diezelfde kant opgaat. Zulke bewegingen ruimte geven noemde ze gevaarlijk voor de democratische rechtsorde.
Een recent duidelijk voorbeeld van onduidelijkheid en polarisatie is voor haar de Kamerbeslissing om de extreemlinkse beweging Antifa als terroristische organisatie te bestempelen; een motie daartoe werd vorige maand aangenomen met steun van PVV, FVD, BBB en delen van de VVD. Moorman benadrukt dat Antifa geen hiërarchische organisatie is en vindt het problematisch dat een losse groep zo wordt weggezet, zeker in een periode waarin demonstraties zoals die op het Malieveld in Den Haag geweld opleverden door extreemrechtse elementen.
Over populisme zei ze dat dat vaak draait om het ophemelen van een vermeende volkswil en het monddood maken van minderheden. Ze reageerde ook op de veelbesproken term “palingpopulisme”, waarmee Jesse Klaver een uitspraak van BBB-minister Mona Keijzer bestempelde; Moorman vindt dat zulke termen de echte problemen maskeren en dat instituties zoals de Raad van State verdienen te worden beschermd tegen valse aantijgingen dat ze louter politieke voorkeuren hebben.
Moorman verzet zich fel tegen het verwijt dat links “te woke” zou zijn. Voor haar is aandacht voor mensenrechten, bijvoorbeeld voor het homohuwelijk, vrouwenkiesrecht en klimaatbeleid, geen modewoord maar een lange strijd om verworvenheden te behouden. Ze koppelt klimaatbeleid aan sociale gevolgen: niets doen leidt volgens haar uiteindelijk ook tot grotere migratiestromen en nadelige gevolgen voor iedereen.
Ze verdedigt partijgenoten als Femke Halsema en Frans Timmermans tegen recente bedreigingen en verbale aanvallen. Halsema, met wie Moorman samenwerkt in Amsterdam, noemt ze een moedige verdediger van de democratische rechtsstaat; Timmermans typeert ze als ervaren, integer en gezaghebbend, ook nationaal en internationaal. Moorman roept op solidair te zijn met politici die zich inzetten voor verbinding, juist omdat verbindende politici het doelwit zijn van wie politieke verdeeldheid zoekt.