Hoe gaan andere landen om met de wolvenproblematiek?
In dit artikel:
In Nederland nemen zorg en actie toe na meerdere incidenten: honden zijn aangevallen, schapen werden gedood en er is zelfs melding van een gebeten kind. Natuurgebieden zijn tijdelijk afgesloten, eigenaren plaatsen wolfwerende rasters en er leeft debat over het eventueel afschieten van problematische exemplaren. De wolf is in Nederland relatief nieuw; elders in Europa bestaan al langer uiteenlopende strategieën.
Duitsland, waar de wolf rond 2000 terugkeerde, telde in 2023/24 ongeveer 209 roedels. De soort staat er strikt onder bescherming, maar deelstaten kunnen ontheffingen geven om wolven die vee herhaaldelijk aanvallen te doden. Tegelijkertijd is flink geïnvesteerd in preventieve maatregelen zoals afrasteringen.
Frankrijk hanteert een nationaal ‘Plan loup’ dat steun aan veehouders centraal stelt: elektrische omheiningen en waakhonden zijn veelgebruikte middelen. De populatie werd in 2023 op circa duizend dieren geschat. De Franse overheid stelt jaarlijks een quotum vast om herhaalde aanvallers te verwijderen, wat herhaalde spanningen oproept tussen natuurbeschermers en boeren.
Italië kent een lange traditie van samenleven met wolven; kleine populaties bleven tijdens de afgelopen eeuwen bestaan in de Apennijnen en de Alpen. Daar zijn herderssystemen en waakhonden ingebakken in de praktijk, maar ook Italië ziet een sterke populatiegroei en klachten van boeren over toegenomen veeverlies, ondanks wettelijke bescherming en problemen met illegale jacht.
In Spanje leidde politieke druk van boeren ertoe dat het parlement in maart 2025 de volledige bescherming in het noorden terugdraaide en gecontroleerde jacht weer toestond. Natuurbeschermers waarschuwen voor schade aan biodiversiteit.
Scandinavië heeft relatief weinig wolven; Noorwegen werkt met een officiële wolfzone waarbinnen wolven mogen blijven leven, daarbuiten wordt sneller tot afschot overgegaan. Zweden verleent regelmatig jachtvergunningen — begin 2025 werden vergunningen voor het schieten van 30 wolven in vijf gebieden uitgegeven. Zwitserland voert sinds 2024 een opvallend beleid: preventieve afschot is toegestaan, waarmee wolven al vóór mogelijke schades mogen worden gedood.
Kortom, Europa toont een spectrum aan benaderingen: van strikte bescherming en preventieve hulpmiddelen tot gecontroleerd of zelfs preventief afschot. Centraal staat de spanningslijn tussen natuurbehoud en het beschermen van landbouwbelangen, waarbij landen verschillende mixes van compensatie, afrastering, jacht en lokaal beleid toepassen.