Is Dangerous Animals eindelijk weer eens een goede haaienfilm na het legendarische Jaws?

In dit artikel:

Dangerous Animals is de nieuwe Australische horror/thriller van regisseur Sean Byrne en draait vanaf morgen in de bioscoop. Metro bekeek de film voor de Filmrecensie van de Week en plaatst hem direct naast hét referentiepunt voor haaienfilms: Jaws, dat dit jaar vijftig jaar bestaat en nog altijd de standaard bepaalt.

In Dangerous Animals speelt Jai Courtney de kooiduikgids Tucker, ogenschijnlijk een normale toerleider maar innerlijk geobsedeerd door haaien en geplaagd door een traumatisch verleden (een litteken als herinnering aan een aanval). Zijn rituelen en obsessies zetten de toon tijdens een lange, gewaagde openingsscène. Hassie Harrison is Zephyr, een rebelse surfer met een bewogen achtergrond die sympathie wekt en uiteindelijk op Tuckers boot belandt—vastgebonden en in een situatie waarin ze zichzelf moet redden. Josh Heuston is Moses, de knappe verovering van Zephyr die later pas doorheeft wat er is gebeurd. Haaien zijn aanwezig, maar niet in overvloed; die schaarste versterkt de spanning.

De film richt zich meer op menselijke driften en psychologische spanning dan op louter spektakel of veel CGI-sharkshots, en dat maakt Dangerous Animals volgens de recensent onderhoudend en soms verrassend sterk—misschien de beste haaienfilm sinds Jaws voor sommige kijkers, al blijft het moeilijk Jaws te overtreffen door de nostalgische status ervan. Tot slot: wie volgende week meer Nederlands drama wil, kan in de volgende recensie Voor de Meisjes verwachten, met onder anderen Thekla Reuten en Fedja van Huêt.