Miljoenen Nederlanders stappen over op nieuwe identificatieapp 'itsme': wat is dat?
In dit artikel:
De Nederlandse identificatiedienst iDIN wordt vervangen door de Belgische identiteitsapp itsme, waardoor miljoenen Nederlanders voortaan via een smartphone-app hun identiteit online kunnen aantonen. Waar iDIN werkte binnen de inlogomgeving van de eigen bank, gebruikt itsme een aparte app die koppelt aan een eerder geverifieerde identiteit (bijvoorbeeld via bank of telecomprovider). Identificatie gebeurt door een verzoek in de app te bevestigen met pincode, vingerafdruk of gezichtsherkenning. Organisaties die itsme inzetten krijgen, net als bij iDIN, alleen de strikt noodzakelijke persoonsgegevens en geen toegang tot bankrekeningen of financiële data.
De overstap past in een bredere Europese beweging naar interoperabele digitale identificatie: itsme is ontworpen om in meerdere landen te functioneren, wat aantrekkelijk is voor bedrijven die één internationaal werkend systeem willen gebruiken. De app maakt het identificatieproces doorgaans sneller en minder afhankelijk van individuele banken, wat integratie en grootschaliger gebruik bevordert.
Voordelen voor gebruikers zijn vooral gemak en snelheid: één vaste app voor diverse diensten, snellere bevestiging via biometrie en brede inzetbaarheid, van leeftijdscontroles tot accountaanmaak. Bovendien blijft financiële informatie afgeschermd.
Tegelijk roept centralisatie zorgen op. Privacy- en burgerrechtenorganisaties zoals Privacy First en European Digital Rights (EDRi) waarschuwen voor risico’s van één dominant identificatieplatform: vermindering van alternatieven, het gevaar dat digitale identiteit de facto noodzakelijk wordt voor toegang tot online diensten, en potentiële privacygevolgen als een systeem kan bijhouden wanneer en waar iemand zich identificeert. Ook de afhankelijkheid van smartphones en het gebruik van biometrische beveiliging worden kritisch bekeken. De ontwikkeling past in een bredere trend naar digitale identiteiten — zo wordt ook gesproken over het digitaliseren van documenten zoals het rijbewijs tegen 2030 — wat de discussie over bescherming, keuzevrijheid en toezicht verder voedt.