Vaccinatiegraad onder kinderen blijft dalen: grootste afname bij Marokkaanse en Turkse gezinnen

In dit artikel:

Nieuw onderzoek van RIVM en CBS laat zien dat de vaccinatiegraad bij jonge kinderen in Nederland verder afneemt, met toenemende ongelijkheid tussen bevolkingsgroepen. Promovendus Joyce Pijpers koppelde voor het eerst individuele vaccinatiegegevens aan gedetailleerde sociaaldemografische microdata van het CBS en volgde kinderen geboren tussen ongeveer 2008 en 2020. De grootste terugval is zichtbaar bij kinderen van Marokkaanse en Turkse herkomst: waar bij de licht oudere cohorten de vaccinatiegraad nog iets hoger kon liggen dan gemiddeld, viel die bij jongere cohorten sterk terug — in sommige groepen tot ongeveer 25% lager dan bij kinderen van Nederlandse herkomst.

Naast etniciteit hangen lagere vaccinatiepercentages samen met andere kenmerken: kinderen die niet naar kinderopvang gaan en kinderen uit grotere gezinnen (vier of meer) worden minder vaak ingeënt (in 2020 zo’n 12 procentpunt verschil). Ook kinderen van zelfstandig ondernemende moeders en uit huishoudens met de laagste inkomens halen 7–8 procentpunt lagere dekking. Voor zowel de BMR-vaccinatie (bof, mazelen, rodehond) als DKTP (difterie, kinkhoest, tetanus, polio) gelden vergelijkbare patronen.

Omdat niet-gevaccineerde kinderen vaak geconcentreerd voorkomen, groeit het risico op lokale uitbraken. De onderzoekers benadrukken dat sociaalwetenschappelijk onderzoek nodig is om redenen van afname te doorgronden en gerichte interventies te ontwerpen. Volgens CBS-demograaf Ruben van Gaalen toont de unieke data‑koppeling aan hoe krachtige samenwerking tussen statistiek- en gezondheidinstanties kan helpen beleid en vervolgonderzoek te richten.